کرونا و کابوس شبانه چه ارتباطی با هم دارند؟
نشان تجارت - محققان در یک پروژه تحقیقاتی بین المللی، خواب افراد مختلف در ۱۴ کشور را از جهت فراوانی کابوس‌ها و دیگر رویا‌ها در دو گروه ۵۴۴ نفری، گروهی از افراد مبتلا به کووید ۱۹ و گروه کنترلی از افراد غیر آلوده، مقایسه کردند. داده‌ها بین ماه مه و جولای (ماه‌های خرداد تا مرداد) ۲۰۲۰ جمع آوری شده اند.
محققان دریافتند که در ماه‌های اول همه گیری، فراوانی رویا‌ها در دو گروه حدود ۱۵ درصد افزایش داشته است. چارلز مورین (Charles Morin)، استاد روانشناسی دانشگاه لاوال که در مورد خواب مطالعه می‌کند و یکی پژوهشگران این پروژه پژوهشی است، اظهار داشت: پس از شروع همه گیری، مردم تمایل داشتند رویا‌های خود را بیشتر به خاطر بسپارند.
این مساله ممکن است به این دلیل باشد که کار از راه دور به بسیاری از افراد اجازه می‌دهد دیرتر از خواب بیدار شده و زمان خواب صبحگاهی بیشتری داشته و باعث شود بیشتر خواب ببینند.
گفتنی است که انسان‌ها اغلب صبح خوابی که می‌بینند، خواب همراه با حرکات سریع چشم است که REM نامیده می‌شود، حالتی که در آن بدن در حالت خواب عمیق به سر برده، ولی واکنش مغز در حالت بیداری است.
وی افزود که اگر مردم بیشتر خواب‌های خود را به یاد بیاورند، احتمال اینکه کابوس‌های بیشتر از رویا‌ها باشد، بسیار بیشتر است.
فراوانی کابوس‌های شبانه برای دو گروه پیش از شیوع همه گیری مشابه بود. با این حال، فراوانی کابوس‌های شبانه در گروه مبتلا به کووید۱۹ تا ۵۰ درصد و در گروه کنترل ۳۵ درصد افزایش یافت. محققان همچنین دریافتند شرکت کنندگانی که نوع متوسط یا جدی این بیماری را داشتند، نسبت به کسانی که عفونت کمتری داشتند، مستعد کابوس‌های شبانه بیشتری بودند.
در حال حاضر دلیل افزایش کابوس‌های شبانه این افراد به طور کامل مشخص نیست. در حالی که این مطالعه این احتمال را رد نکرد که دلیل آن می‌تواند اثرات ویروس روی مغز باشد، عوامل روانی مرتبط با عدم اطمینان و انزوا، مانند از دست دادن تماس با خانواده و دوستان نیز ممکن است، در این مسئله دخیل باشند.
پژوهشگران این پروژه تحقیقاتی تاکید کردند باید در نظر گرفت که داده‌های ما در جریان موج اول همه‌گیری کووید ۱۹ جمع آوری شده، زمانی که دانش درباره این ویروس بسیار ضعیف بود.
اطلاعات کمیاب یا ناکافی در مورد بیماری کرونا و درمان آن و همچنین انگ اجتماعی پس از تشخیص، با ترس و احساس عدم اطمینان مرتبط بود و این عوامل می‌توانند علائمی شبیه اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) را ایجاد کنند. اختلالی که یک واکنش هیجانی طبیعی به تجربیات ترسناک یا خطرناک نشان داده و شامل آسیب جدی واقعی یا تهدید به خود یا دیگران می‌شود.
این مطالعه نشان داد گروهی که مبتلایان به کووید ۱۹ در آزمایش‌های مربوط به علائم اضطراب، افسردگی و استرس پس از ابتلا، امتیازات بالاتری کسب کردند، در حالی که گروه کنترل امتیاز بالاتری از رفاه و کیفیت زندگی داشتند. به گفته محققان، هرچه افراد بیشتر تحت تأثیر کووید ۱۹ قرار بگیرند، تأثیر بیشتری بر فعالیت رویایی و کیفیت زندگی آن‌ها خواهند داشت.
مورین توضیح می‌دهد برخی از مردم این بیماری همه گیر را به همان شدت تجربه کردند که دیگران حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر یا زلزله ۱۹۸۹ سانفرانسیسکو را تجربه کرده بودند، رویداد‌هایی که محققان از افزایش کابوس‌ها در آن‌ها خبر داده بودند. به اعتقاد محققان افزایش کابوس که در طول همه گیری مشاهده می‌شود حتی بیشتر از این دو حادثه است.
شرح کامل این پژوهش‌ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله طبیعت و علم خواب (Nature and Science of Sleep) منتشر شده و قابل دسترس است.
